— Господин Хиддинк, чего вы ожидаете от предстоящего матча?Celowo użyłem słowa parkiet w liczbie mnogiej, gdyż w Rosji jest ich zarejestrowanych 15 giełd, a aktywnie działają – 3 w Moskwie, 2 w Petersburgu i 1 w Nowosybirsku. Najwiekszy jest moskiewski MICEX(90% obrotu), ale najpopularniejszy wśród zagranicznych inwestorów jest RTS, gdyż notowany w dolarach.
Konsolidacja i idzie w kierunku utowrzenia w ciągu 2 lat 2-3 giełd. Inwestycje giełdowe w Rosji są daleko w tyle za lokatami bankowymi, interesuje się nimi mniej niż 1% społeczeństwa. Maklerzy w domyśle to oszuści, a operacjami zajmują się brokerzy. :) Powodem negatywnego postrzegania giełdy jest kryzys z 1998 roku, ale powoli się to zminia.
Około 30 rosyjskich spółek co roku debiutuje głównie na giełdach w Londynie i Frankfurcie, ale coraz częściej organizuje się równoległe IPO, np. w Moskwie i Londynie. Rosyjski rynek prawie ominął kryzys gospodarczy, zmniejszyła się tylko dynamika wzrostu, rynek jest nieco bardziej chaotyczny, ale to jedyna duża giełda, która nie jest w bessie.
Niestety zainteresowanie ze strony polskich inwestorów giełdą rosyjską jest tak małe, jak rosyjskich polską. Jak zwykle głównym powodem są względy polityczne. W Polsce inwestowanie w rosyjskie spółki jest mało popularne, trudno znaleźć też sposób by w nie inwestować. Ja zna tylko certyfikaty indeksowe, z Raiffeisen, ale prowizja jest spora. Nie spotkałem się z ofertą domów maklerskich, dającą możliwość bespośredniego uczestnictwa w grze na rosyjskiej giełdzie.
Wydaje mi się, że przez swoją ignorancję znowu tracimy, wystarczy popatrzeć na wykres RTS. Szarą linią narysowałem trwający od 2005 roku bardzo silny trend wzrostowy.
Postaram się poszperać w ofertach domów maklerskich, jeżeli jest jakaś możliwość na pewno napiszę. Jeśli na nic nie trafię to opiszę warunki inwestowania w certyfikaty, inwestujące w rosyjski rynek, oferowane w Polsce.
Od prezydenckich wyborów w Rosji minęło już kilka miesięcy, a postacią, o której jest najgłośniej jest wciąż Wladimir Putin. O Dmitriju Miedwiediewie wiemy niewiele, oczywiście oprócz tego, że był bliskim współpracownikiem Putina. Odrobiłem tę lekcję i muszę przyznać, że była bardzo ciekawa.
Miedwiediew urodził się w inteligenckiej rodzinie (ojciec i matka wykładowcy uniwersyteccy) w Petersburgu. Chociaż wychował się w robotniczej dzielnicy Kupczino, rzadko można go było zobaczyć na ulicy. Cały wolny czas poświęcał nauce. Zawsze schludny, nigdy nie wdawał się w bójki, nie przeklinał. Ciekawy kontrast w zestawieniu z Putinem – synem robotnika i sprzątaczki, którego wychowała ulica, a do oficjalnych wypowiedzi lubi wrzucić słowa z żargonu kryminalnego.
Udało mu się dostać na prestiżową Katedrę Prawa Cywilnego Uniwersytetu Leningradzkiego, która była w tych czasach zarezerwowana dla dzieci partyjnych dygnitarzy.
Na studiach podnosił ciężary, słuchał ciężkiego rocka, ale przede wszystkim ciężko pracował naukowo i społecznie. W wieku 24 latach był już doktorem i otarł się o profesurę. Jest nawet autorem podręcznika, który do dziś jest lekturą obowiązkową.
Zrezygnował z kariery naukowej i w 1989 roku i zaangażował się w działalność polityczną pracując w sztabie swojego dawnego wykładowcy – demokratycznego polityka Anatolija Sobczaka.
Putin powiedział kiedyś, że w 1989 będąc na placówce w NRD czuł się porzucony i zdradzony, a upadek ZSRR nazwał największą katastrofą geopolityczną XXw.
W jego wieku Putin rozpoczynał staż w swoim wymarzonym KGB, szykując się do walki z dysydentami i zachodnim imperializmem. Putin przez wiele lat był zwierzchnikiem Miedwiediewa, kiedy pracowali w administracji Petersburga. To wtedy obdarzyli się zaufaniem. O współpracy z tych lat niewiele wiadomo, ale niektórzy mówią, że Miedwiediew nieraz ratował swego zwierzchnika, zwłaszcza, że co rusz wybuchały skandale z wydawaniem pozwoleń na finansowanie projektów budowlanych w komitecie kierowanym przez Putina.
Po odejściu z merostwa, zaczął pracować dla prywatnej firmy Ilim Pulp International. Dzięki przekupionym sędziom, milicjantom i komornikom Oleg Deripaska (prawdopodobnie najbogatszy człowiek w Rosji) przejął firmę. Miedwiediew przegrał podobno dlatego, że nie chciał stosować tych samych metod, czyli dawać łapówki.
- 17 tys. km dróg
- 100 pasów startowych
- 3 tys. km nowych linii kolejowych
- a moc morskich portów ma być dwukrotnie większa (teraz: 220 milionów ton)
Wszystkie projekty zgłoszone przez rosyjskie podmioty kosztowałyby 2,1 biliona złoty, co przerastało możliwości budżetu, dlatego postanowiono zrezygnować z najmniej realistycznych i kosztownych projektów, np. 15 kilometrowy tunel przez grzbiet Kaukazu, łączący Soczi z południowo-kaukaskimi republikami.
Najciekawsze jest jednak to, że po raz pierwszy w historii Rosja dopuszcza do inwestycji drogowych prywatny biznes. Pojawią się płatne autostrady, zarządzane przez prywatne firmy na podstawie koncesji. Na dzień dzisiejszy trwają cztery konkursy na budowę i zarządzanie. Już wiadomo, że jest nimi zainteresowany także zagraniczny biznes. Pierwsze kwalifikacje do budowy magistrali Petersburgu przeszły cztery konsorcja z Rosji, Hiszpanii, Holandii i Austrii. Jest o co walczyć, bo wartość projektu to prawie 10 miliardów dolarów. Do innych projektów startują też firmy z Włoch i Francji.
W rosyjskim rządzie trwają prace nad opracowaniem zasad budowy i nadawania koncesji, a nowa poprawka ma zmniejszyć wydatki prywatnych inwestorów i zabezpieczyć ich zysk. Wciąż jednak pozostaje wiele niejasności co do przyszłych zasad podatkowych, dzierżawy ziemi pod budowę i warunków przyszłej współpracy. No cóż w biznesie trzeba się cieszyć tym co jest.
Szkoda tylko, że polskie firmy walczą o kontrakty w odległym Iraku, a koło nosa przechodzą nam tak wielkie inwestycje. Budować rosyjską infrastrukturę przyjeżdżają z drugiego końca Europy Hiszpanie i Francuzi, a my nie możemy wykorzystać bliskiego położenia i podobieństwa kulturowego.
Jako, że pisanie mojego pierwszego posta przypadło na gorący okres sesji i oczekiwania na wyniki matur, postanowiłem, że napiszę o filologii rosyjskiej. Jak dla mnie temat bardzo gorący, gdyż sam obecnie studiuję ten kierunek.
Jak wiemy język rosyjski wkracza w okres renesansu. Po wielu latach zapomnienia, wchodzi do czołówki języków świata biznesu. Stwierdzenie to opieram tylko i wyłącznie na własnych spostrzeżeniach. Gdy zaczynałem studia, wszyscy się pukali w głowę i mówili z uśmiechem: co ty studiujesz?? Zresztą ich słowa miały przełożenie na liczbę ofert pracy, w których wymagany był język rosyjski. Kiedyś można je było zliczyć na palcach jednej ręki, a dziś na najpopularniejszych portalach można przebierać w ofertach. Ma miejsce dynamiczna ekspansja na rynek rosyjski zagranicznych i polskich firm, a ostatnio coraz głośniej słychać, że Rosjanie chcą kupują udziały w europejskich firmach.
Dla przyszłych studentów zamieszczam statystyki liczby kandydatów na jedno miejsce na wybrany uczelniach:
| l.k/m | kierunek | nazwa uczelni |
| 6,3 | Filologia, specjalność Filologia rosyjska | Uniwersytet Gdański |
| 5,4 | Filologia słowiańska - profil rosyjski | Uniwersytet Wrocławski |
| 5,3 | Filologia, specjalność: filologia rosyjska - grupa A (zaawansowana) | Uniwersytet Łódzki |
| 5 | Filologia rosyjska specjalność nauczycielska - Język rosyjski zaawansowany i język angielski zaawansowany | Uniwersytet Rzeszowski |
| 4,5 | Filologia rosyjska - bez znajomości języka | Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu |
| 3,7 | Filologia rosyjska | Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie |
| 3 | Filologia rosyjska | Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej |
| 1,6 | Filologia rosyjska | Uniwersytet Opolski |
Jak widać konkurencja nie jest ogromna, a dokładniej nie był ogromna, gdyż to statystyki z poprzedniego roku. Gdy porównamy to z Filologią angielską, to jest to wręcz bardzo mało.
Co ciekawe np. Uniwersytet Rzeszowski i Opolski oferują rusycystykę połączoną z językiem angielskim. Dlatego można w ciągu studiów uzyskać dwa tytuły: magister z rosyjskiego i licencjat z angielskiego. Dużo mniejsza konkurencja, niż na filologię angielską , a kończysz studia i znasz dwa języki. Uważam, że to warte zainteresowania. Jeszcze ciekawsze jest to, że te uczelnie oferują naukę rosyjskiego od podstaw. Oczywiście to oznacza dużo większy nakład pracy w czasie studiów, ale do ambitnych świat należy.
Mam nadzieję, że zainteresowałem was propozycją studiów filologicznych. Pierwszy post traktuję jako rozgrzewkę i w najbliższym czasie postaram się dodawać coraz więcej postów, które powinny was zainteresować. Dlatego już teraz polecam dodać ten blog do ulubionych. A na razie siadam nad książki bo sesja trwa. Życzę powodzenia!!!
